Księga szyfrów
Alfabet Morse'a, kod złożony z kombinacji kropek i kresek (sygnałów krótkich i długich) tworzących odpowiedniki poszczególnych liter alfabetu, cyfr, znaków przestankowych oraz niektórych innych znaków i oznaczeń graficznych (nawiasów, pytajników, podkreśleń itp.). Stanowi podstawę sygnałów, które można przesyłać za pomocą impulsów elektrycznych, dźwięku, światła. Niegdyś powszechnie używany w telegrafii i radiotelegrafii. W komunikacji morskiej stosowany do końca 1998. Opracowany w 1840 przez S.F.B. Morse'a.Alfabetu Morse'a można uczyć się na pamięć, zapamietując odpowiedni układ kropek i kresek, które odpowiadają odpowiednim literom. Drugim sposobem na zapamietanie alfabetu Morse'a jest nauczenie sie słów pomocniczych. Każda litera ma swój wyraz podzielony na sylaby, a sylab jest tyle ile znaków (kropek i kresek) przy danej literze alfabetu. Jeśli w sylabie występuje "o" lub "ó" to wówczas sylaba odpowiada kresce a jeśli tych spógłosek w sylabie nie ma to wówczas jest kropka np: litera B to wyraz Bo - ta - ni - ka i odpowiednio jest – · · ·W pisanym alfabecie Morse'a istnieją także symbole oddzielenia litery, słowa i zdania.
Początek i koniec zdania | ||| |
Rozdzielenie wyrazów | || |
Rozdzielenie liter | | |
Przykład:
HARCERZ
|| · · · · | · – | · – · | – · – · | · | · – · | – – · · ||Alfabet Morse'a | |||||
A | · – | A - zot | M | – – | Mo - tor |
B | – · · · | Bo - ta - ni - ka | N | – · | No - ga |
C | – · – · | Co - raz - moc - niej | O | – – – | O - po - czno |
D | – · · | Do - li - na | P | · – – · | Pe - lo - po - nez |
E | · | Ełk | R | · – · | Ra - to - wnik |
F | · · – · | Fi - lan - tro - pia | S | · · · | Sa - ha - ra |
G | – – · | Gos - po - da | T | – | Tor |
H | · · · · | Ha - la - bar - da | U | · · – | Ur - sy - nów |
I | · · | Ig - ła | V | · · · – | |
J | · – – – | Jed - no - kon - no | W | · – – | Wi - no - rośl |
K | – · – | Ko - la - no | Y | – · – – | York - Hull - Ox - ford |
L | · – · · | Le - o - ni - das | Z | – – · · | Zło - to - li - ty |
1 | · – – – – | 6 | – · · · · |
2 | · · – – – | 7 | – – · · · |
3 | · · · – – | 8 | – – – · · |
4 | · · · · – | 9 | – – – – · |
5 | · · · · · | 0 | – – – – – |
Polskie znaki | |||||
Ś | · · · – · | Ć | – – · – · · | Ę | – · · – · · |
Ł | – · – · · – | Ń | – – – · – – | Ó | – – – – · |
Ż | – – – · · – | X | – – · · – | ! | – – – · · – – |
? | – · · – – · | kropka | – · · · · · · | przecinek | – · – · – · – |
Szyfr (fr. chiffre ze ś.łc. cifra 'zero z ar. sifr) tajne pismo, sposób zapisu informacji w postaci niemożliwej lub bardzo trudnej do odczytania dla osoby nieposiadającej dodatkowych informacji; stosowany w dyplomacji, wojsku, wywiadzie.
Wsród szyfrów literowych stosowanych w harcerstwie należy wymiwnić 5 podstawowychGA DE RY PO LU KI
PO LI TY KA RE NU
KO NI EC MA TU RY
KA CE MI NU TO WY
MO TY LE CU DA KISzyfrowanie wiadomości za pomocą szyfrów literowych polega na zamianie liter. Każdy klucz(wyraz) do szyfru (wyrazy: POLITYKARENU, GADERYPOLUKI, i inne) jest podzielony na pary (GA - DE - RY - PO - LU - KI). Jeśli w szyfrowanym wyrazie występuje litera z klucza to wówczas zamienia sie ją na literę która stoi z nią razem w parze.
Przykład:
Politykarenu - HKECREZ
Koniecmatury - HMYECYZ
Kaceminutowy - HKRECRZ
Motylecudaki - HDRULRZ Szyfr co druga, trzecia lub kolejna litera, jest dość prosty zarówno do zapamiętania jak i jego złamania. Jednak oprócz bezpośredniego celu, czyli szyfrowania wiadomości, może także ćwiczyć spostrzegawczość naszych harcerzy.
Szyfr polega na zapisaniu ciągu znaków (liter), gdzie tylko co któraś odpowiednia litera jest prawidłowa. I tak jeśli szyfr nazywa sie co druga litera, wówczas co druga litera jest prawidłowa, jeśli co trzecia litera to prawidłowa jest trzecia i tak dalej...
Przykłady
Co druga litera:HARCERZ - HUAPRKCIEPRJZK
Co trzecia litera:HARCERZ - KIHURATYRIOCUEEWPRAGZ
Stosowanie szyfru jest dość proste należy tylko uważać żeby przerwy pomiędzy prawidłowymi literami nie były zbyt duże bo traci to nagle sens. Zamiana
Jest to szyfr polegający na zamianie określonych liter alfabetu innymi, według ściśle określonego klucza. W wersji podstawowej jest dość prosty szyfr, który jednak można dość mocno „skomplikować” poprzez odpowiednie jego zmodyfikowanie.
Podstawowym kluczem do szyfru jest tabelka z podzielonym na pół alfabetem (jak poniżej).
Szyfrująć wyraz kozystamy z tabelki wymieniająć odpowiednie litery wyrazu na litery, które odpowiadają im w tabelce w układzie pionowym. Według tego A odpowiada M, B odpowiada N, ..., a dalej M odpowiada A, N odpowiada B, itd.
Przykład:HARCERZ - UMEOREL
Możliwości „komplikacji” szyfru.
Wsród szyfrów literowych stosowanych w harcerstwie należy wymiwnić 5 podstawowychGA DE RY PO LU KI
PO LI TY KA RE NU
KO NI EC MA TU RY
KA CE MI NU TO WY
MO TY LE CU DA KISzyfrowanie wiadomości za pomocą szyfrów literowych polega na zamianie liter. Każdy klucz(wyraz) do szyfru (wyrazy: POLITYKARENU, GADERYPOLUKI, i inne) jest podzielony na pary (GA - DE - RY - PO - LU - KI). Jeśli w szyfrowanym wyrazie występuje litera z klucza to wówczas zamienia sie ją na literę która stoi z nią razem w parze.
Przykład:
HARCERZ
Gaderypoluki - HGYCDYZPolitykarenu - HKECREZ
Koniecmatury - HMYECYZ
Kaceminutowy - HKRECRZ
Motylecudaki - HDRULRZ Szyfr co druga, trzecia lub kolejna litera, jest dość prosty zarówno do zapamiętania jak i jego złamania. Jednak oprócz bezpośredniego celu, czyli szyfrowania wiadomości, może także ćwiczyć spostrzegawczość naszych harcerzy.
Szyfr polega na zapisaniu ciągu znaków (liter), gdzie tylko co któraś odpowiednia litera jest prawidłowa. I tak jeśli szyfr nazywa sie co druga litera, wówczas co druga litera jest prawidłowa, jeśli co trzecia litera to prawidłowa jest trzecia i tak dalej...
Przykłady
Co druga litera:HARCERZ - HUAPRKCIEPRJZK
Co trzecia litera:HARCERZ - KIHURATYRIOCUEEWPRAGZ
Stosowanie szyfru jest dość proste należy tylko uważać żeby przerwy pomiędzy prawidłowymi literami nie były zbyt duże bo traci to nagle sens. Zamiana
Jest to szyfr polegający na zamianie określonych liter alfabetu innymi, według ściśle określonego klucza. W wersji podstawowej jest dość prosty szyfr, który jednak można dość mocno „skomplikować” poprzez odpowiednie jego zmodyfikowanie.
Podstawowym kluczem do szyfru jest tabelka z podzielonym na pół alfabetem (jak poniżej).
A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L |
M | N | O | P | R | S | T | U | W | X | Y | Z |
Szyfrująć wyraz kozystamy z tabelki wymieniająć odpowiednie litery wyrazu na litery, które odpowiadają im w tabelce w układzie pionowym. Według tego A odpowiada M, B odpowiada N, ..., a dalej M odpowiada A, N odpowiada B, itd.
Przykład:HARCERZ - UMEOREL
Możliwości „komplikacji” szyfru.
- Odwrócenie drugiej linijki
A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L |
Z | Y | X | W | U | T | S | R | P | O | N | M |
- Odwrócenie pierwszej linijki
L | K | J | I | H | G | F | E | D | C | B | A |
M | N | O | P | R | S | T | U | W | X | Y | Z |
- Wymieszanie
A | C | E | G | I | K | M | O | R | T | W | Y |
B | D | F | H | J | L | N | P | S | U | X | Z |